Blog

Όλα θα πάνε καλά Πώς να μην είμαι ευτυχής όταν αναλογίζομαιότι τα σύννεφα έξω από το παράθυρο της σοφίταςαραιώνουνκαι η πλημμυρίδα αντιφέγγει στην οροφή;Θα πεθαίνουν,

Η γερόντισσα των δρόμων Aχ, και να είχα ένα σπιτάκι!Τη γη να ορίζω, τη θέση του, τα πάντα!Το σωριασμένο πάνω στη φωτιά χορτάρι,Τη θημωνιά της

Καθρέφτης το Φεβρουάριο Η μέρα χαράζει με άρωμα μούχλας και βροχής,οργωμένου εδάφους, σκοταδιασμένων δέντρων,ψυχρού αέρα κρεβατοκάμαρας.Kάτω από το θαμπό φως της λάμπας,μισοντυμένος- το κεφάλι μου

Τα απομνημονεύματα ενός πεσόντα κότσυφα Τους άρεσα όταν πετούσακαι είχα το σθένος να σφυρίζω και να τραγουδώ,αλλά τώρα που είμαι στο χωμάτινο κρεβάτικανείς δεν έρχεται

Ο πίνακας Κάτω από τη χορευτική σκιά δενδρώδουςτριανταφυλλιάςένα μικρό από φίλντισι κορίτσιμαδά ρόδινα φύλλα και λευκάμε νύχια πράσινα γυαλιστερού νεφρίτη. Τ’ άλικα φύλλα πέφτουν πάνω

Καραντίνα Τη ζοφερότερη ώρα της αθλιώτερης εποχήςΤου χειρότερου χρόνου ολόκληρης της ανθρωπότηταςΈνας άντρας ξεκίνησε από το εργαστήριμε τη γυναίκα του.Οδοιπορούσε, βάδιζαν μαζί, κατά το βορρά.Η

Στη μνήμη της μητέρας μου Δεν πιστεύω ότι κείτεσαι μέσα στον υγρό πηλόΤου κοιμητηρίου του Μόναγκαν,Σε θωρώ να βαδίζεις τον κατηφορικό δρομίσκοανάμεσα στις λεύκες προς

Η ορισμένη μέρα για το γάμο μας Στους Ιρλανδούς Oρίστηκε η μέρα για το γάμο μαςΗ πόλη γέμισε με άλογα,Υπήρχαν ιερείς και αδελφοίΠου μουρμουρίζανε τα

Δυνατός άνεμος Δυνατός άνεμος φυσούσε ολημερίςσαρώνοντας το πράσινο και το καφέαπό το Κέρυ.Τα φύλλα έσπευδανδυάδες και τριάδες πάνω από το δρόμοσυναθροισμένα σε φλύαρες παρέες.Φρέσκα μούρα