Blog

Εσωτερικός μονόλογος στην Ιουλία Μα γιατί εκπλήττεσαι αγαπημένη;Η Φύση εργάστηκε υποδειγματικά για να μας ενώσει.Από τη Φύση καθοδηγήθηκαν οι μακρινοί μας πρόγονοιαυτοί οι παντελώς άγνωροι.Δοκίμασαν

Ars Vivendi Ανέβα τη μεγάλη σκάλαΣτάσου μπροστά από το φάντασματου μεγαλόπρεπου Ναούκι από το τρίτο άνδηρο του Ασκληπιείουαγνάντεψε τη θάλασσα και γεύσου.Γεύσου τη χαρμονή των

Όταν σε κοιτάζω Όταν σε κοιτάζωη μορφή σου γίνεται ιερός σκοπός.Οι ουράνιες σφαίρες φρενάρουντην κανονικότητα της ανάγκηςκαι κοκαλώνουν.Γαλανή ενάργεια στάζουν τα γήιναΗ ύπαρξή μου εγκλωβίζεται πανευτυχήςστο

Επάλληλη εικονογράφηση Έτσι που κάποτε βιώθηκαν οι έρωτές μαςο ένας μετά τον άλλομοιάζουν με  επάλληλααγιογραφημένες επιφάνειες.Η έσχατη εικονογράφησηκοσμεί το χώρο του ναούκαι ως διάπυρη εκδιπλωμένη επιθυμίαδιαβρώνει

Όταν αρθούν τα μέτρα Όταν αρθούν τα μέτρααπαγόρευσης της κυκλοφορίαςθα ζωντανέψει και πάλι η πρωτεύουσα.Θα σηκωθεί και θα ξεστρατίσειμουδιασμένασαν θεόρατη αρκούδαπου  ξύπνησε από χειμέρια νάρκη.Αλίμονο,

Εύκαιρη απορία Ο Νους δημιούργησε το Σύμπανκαι κατά του Πλάτωνος το Ευαγγέλιομετέχει πάντων των εμψύχων και αψύχων.Εαν η διάνοια του μηχανικού περνά στον κινητήρακαι η

Σ’ αγαπώ Σ’ αγαπώ με την αστείρευτη ενέργειαπου εκπέμπουν αρίφνητοι φωτοειδείςγια τις πυροτεχνουργικές ανάγκες του Σύμπαντος.Σ’ αγαπώ με τη αθροισμένη ορμήόλων των βουερών ποταμώνκαι των

Ανοιχτή Πρόσκληση Έλα μικρή μου αγαπημένηνα συναντηθούμε κάπου ψηλάεκτός των ορίων του ηλιακού μας συστήματοςΣε τόπο που ματαιώνει τους νόμους της βαρύτηταςκαι τις οχληρές παρουσίες

Ιερέας του Ασκληπιού Τα τελευταία μερόνυχταπριόνιζε τις αλυσίδεςπου τον έδενανστο γέρο Αρχιερέα.Μόνος σε μανιακή υπερέντασηπάσχιζε ν’ αποδράσειαπό τη φυλακή του δέοντος.ΞαγρυπνούσεΜάτωνε ανελέητα τις σάρκες του.