Κλαδιά ντυμένα πράσιναπου φωσφορίζουν,υψώνονται στον ουρανόσαν χέρια.Παρότι δεν προφέρουν ικεσίεςη φύση τα ευεργετεί.Εισπράττουν μακροχρόνια επιδόματα,λαμβάνουν επιχορηγήσειςχωρίς αιτήσεις καισημειώματα προτεραιότητας,χωρίς μεσολαβήσεις τρίτωναπό δημόσιους ταμιευτήρες,από αστείρευτα χρυσά
Αποταμίευση Ενόσω είμαστε αγκαλιασμένοιξεκίνησε να πέφτει ευεργετική βροχή.Τα σκέρτσα, οι γκριμάτσες και τα λόγια σουγλιστρούν στους ταμιευτήρεςΤα χείλη αλληλοσφραγίζονται αλκαλικά.Η ένωση μας συμπορεύεται με φυσικά
Όταν ανθίζουν οι τριανταφυλλιές Έλα να περπατήσεις στους ροδώνες μου.Εδώ παλιά ο τόπος ήταν έρημοςκι ο χρόνος κατοικούσε αζευγάρωτος.Τώρα ανθίζουνε τριανταφυλλιές.Όταν ανοίγουν τα μπουμπούκιαοι φλόγες σέρνονται
Η συνάντηση με την πόρνη Ήταν ανάγκη η συνάντησή σου, Κύριε,με την πόρνη να γίνει δημόσια.Εσύ ήσουν ο Θεάνθρωποςάμεμπτος, ατσαλάκωτοςδεξί χέρι του Πατέραμε θέση εξασφαλισμένη την
Η εκδίκηση των θυμάτων Είμαστε τα αθώα θύματά σας.Δεν υπάρχουμε σήμερα,γιατί εσείς οι δράστες το θελήσατε.Αφαιρέσατε από τον καθένα μας το δικαίωμανα χαράξει τη συνέχεια της
Για τους νεκρούς της Ουκρανίας Πέρασαν κιόλας δεκαπέντε μέρες.Ο ουρανός γεννά συνέχειαβόμβες και πυραύλους.Κατεδαφίζουν κτήρια και εγκαταστάσεις.Βλήματα κάθε είδους και ερπυστριοφόρασκίζουν τη μαύρη γη της Ουκρανίας.Οι
Διπλή ενσάρκωση Τι πόνος και τι θλίψη κάθε μέρα,το σώμα σου να εγκαταλείπεις,να μεταβαίνειςαναγκαστικά σε άλλογια να υπηρετείς ισόβιαένα δυναστικό Μινώταυρο-Τη μια ενσάρκωσηεπιχειρώντας ν΄ αναδείξειςαυθεντικά μέσω
Η ΓΕΦΥΡΑ στον Τάκη Κοκμοτό Η φετεινή μας η χρονιάΜε ουρά το δεκατρίαΛησμόνησε το είκοσιΚαι γέννησε θηρία. Χαράτσια, φόρους, εισφορέςΦόρους και δυστυχίεςΑύξησε τις εργάσιμεςΈκοψε τις
Κέρινη φλόγα Φλόγα κεριού χορευτικήη απελπισμένη ύπαρξη.Πάλλεται, Κύριε, πάλλεταιΑνάμεσα σε δυο πνοέςΤρέμει… να σβήσει. Φλόγα κεριού χορευτικήη πονεμένη ύπαρξη.Ζητά κουράγιο και απαντοχήΤρεμίζει, Κύριε, πάλλεταιΠάνω στην Άγια