Ωκεανοπόροι
Δεν αντικρίζουμε πια γρανίτες
στις αποχρώσεις του γαλάζιου
ούτε φευγαλέα περιγράμματα
της στεριάς.
Δεν μας ζεσταίνουν οι αναλαμπές των φάρων
ούτε μας χαϊδεύει στην πλάτη
ένα φιλικό χέρι
η σκέψη των δικών μας.
Το λιμάνι της αναχώρησης
κατάντησε μέσα μας ξεθωριασμένη αφίσα.
Πώς να φανταστούμε το καινούργιο;
Ο συνοδός άλμπατρος
έπαψε να χαράζει ολόγυρα προστατευτικούς
κύκλους
Τον παγίδεψε
ο άκριτος λογισμός του καιρού.
Ποιος θα ξιφομαχήσει
τώρα με τον άνεμο
που συνεπαίρνει τις φωνές μας
ίσαμε τις άκρες του πλανήτη
και τις μετατρέπει σε βαταρισμούς;
(Από τα «Ποιήματα 2003-2013» του Τάκη Π. Πιερράκου, εκδόσεις Οδός Πανός, 2014)
Πηγή: booksitting.wordpress.com