Το τελευταίο πέρασμα – Τάκης Πιερράκος

Το τελευταίο πέρασμα

Της πλέριας γνώσης
το γιγάντιο δέντρο
καταμεσής στο πουθενά ορθωνόταν.
Ελκόμενοι από την κοινή τους τύχη
οι ζωντανοί στον ίσκιο του μυριάδες
να ξαποστάσουν λίγο και να φύγουν.
Γαλαζοδείχναν οι σταυροί μπηγμένοι
σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη.
Ένας σταυρός για κάθε ζώντα.
Στου ασημένιου κρίκου
το αμυδρό το φέγγος
Βογκούσε η ύπαρξη με βλέμμα
θολωμένο.
Ο πόνος ξεθεμέλιωνε τη διάνοια.
Στου ασημένιου κρίκου
το αμυδρό το φέγγος
τα βράχια έσπαγαν με κρότο.
Λιθάρια, σώματα και βόγγοι
κυλούσανε μ’ ορμή περίσσια
στους καταρράχτες της απώλειας.
Η Ανθρωπότητα ψιθύριζε «Τετέλεσται!».

(Από την ποιητική συλλογή «Η σκιερή πλευρά των πραγμάτων. Ποιήματα 2003-2013», εκδόσεις Οδός Πανός, 2014)

Πηγή: booksitting.wordpress.com