Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ με την αστείρευτη ενέργεια
που εκπέμπουν αρίφνητοι φωτοειδείς
για τις πυροτεχνουργικές ανάγκες του Σύμπαντος.
Σ’ αγαπώ με τη αθροισμένη ορμή
όλων των βουερών ποταμών
και των απανταχού αήχων ρευμάτων
που αγωνίζονται να βρουν καταφύγιο
στην αγκαλιά της ωκεάνιας γαλήνης.
Σ’ αγαπώ με την υπερένταση
του πιο κυκλόθυμου ανεμοστρόβιλου
που οργίζεται παράφορα
γιατί στερείται την εύσπλαχνη παρουσία της καλής του.
Σ’ αγαπώ με το πάθος εκατό κλασικών ποιητών
που διαγωνίζονται μανταλωμένοι
στα κατάβαθα των ψυχών τους
επιχειρώντας ο καθένας
να στολίσει ποιητικώτερα την αγαπημένη του.
Σ’ αγαπώ με την απροσμέτρητη χαρμονή
μιας ηλιόλουστης μέρας
που δέχτηκες να μοιραστείς
ακέραιη μαζί μου.
Σ’ αγαπώ με το σφρίγος της επιθυμίας
που ξενιτεύτηκε στο Επέκεινα
για να επιστρέψει σφοδρότερη
και να λαξεύσει τη σύμπλεξή μας ανεξίτηλη
στα ρόδινα αετώματα της Αιωνιότητας.
(Από την ποιητική συλλογή του Τάκη Π. Πιερράκου «Σε ρόδινο μισόφωτο γραμμένη», εκδ. Περισπωμένη, 2019).
Πηγή: booksitting.wordpress.com
