Ένας ήρωας
Ήταν τόσο άμυαλος, ο φτωχός νέος,
Έκανε τους υπερόπτες να χαμογελούν-
Αυτοί δεν γνώριζαν ότι είχε φτερά
που μεγάλωναν και δυνάμωναν διαρκώς∙
Ούτε ότι το δάφνινο στεφάνι είχε ήδη πλεχτεί
για την κόμη του.
Αφελής και παιδιάστικος στους τρόπους∙
Είπαν: «To μέλλον του προοιωνίζεται μηδενικό».
Το μέλλον του! Στη διάρκεια των τρομακτικών ημερών
Όταν τα πόδια του πιάστηκαν στην παγίδα
Άνοιξε δρόμο για δόξα λαμπρή
Προτού η μέρα του βυθιστεί στη νύχτα.
Ανησύχησε τους συνετότερους-Μικρό το πταίσμα!
Τόσο φτωχά κι ανίδεα ήταν τα μυαλά του.
Τώρα βγάζουμε τα καπέλα μας για ν΄ ακούσουμε
το όνομά του,
Zητούμε εξιλέωση από εκεί που βρίσκεται
το πνεύμα του,
Γιατί δε μαντέψαμε ότι η μεταμφίεσή του
έκρυβε έναν ήρωα.
Λίγο ενδιαφέρει o τρόπος που ζούμε
Αν δυνηθούμε να αποβιώσουμε ηρωϊκά.
Προορισμένοι για μεγάλα πράγματα,
Ω! συγχώρεσε την ανία μας
τις ημέρες που πέρασαν!
Τώρα η δόξα σε τυλίγει, καθώς μανδύας.
A hero
He was so foolish, the poor lad,
He made superior people smile
Who knew not of the wings he had
Budding and growing all the while;
Nor that the laurel wreath was made
Already for his curly head.
Silly and childish in his ways;
They said: ‘His future comes to naught.’
His future! In the dreadful days
When in a toil his feet were caught
He hacked his way to glory bright
Before his day went down in night.
He fretted wiser folk–small blame!
Such futile, feeble brains were his.
Now we doff hats to hear his name,
Ask pardon where his spirit is,
Because we never guessed him for
A hero in the disguise he wore.
It matters little how we live
So long as we may greatly die.
Fashioned for great things, O forgive
Our dullness in the days gone by!
Now glory wraps you like a cloak
Μετάφραση Τάκης Πιερράκος
Πηγή: booksitting.wordpress.com
