Για τους νεκρούς της Ουκρανίας
Πέρασαν κιόλας δεκαπέντε μέρες.
Ο ουρανός γεννά συνέχεια
βόμβες και πυραύλους.
Κατεδαφίζουν κτήρια και εγκαταστάσεις.
Βλήματα κάθε είδους και ερπυστριοφόρα
σκίζουν τη μαύρη γη της Ουκρανίας.
Οι μαχητές της χώρας αντιστέκονται-ματώνουν
Ποτάμια σχηματίζουν οι ξεριζωμένοι.
Το Κίεβο ετοιμάζεται να γίνει νέο Μεσολόγγι.
Ο εχθρός μετράει κέρδη ματωμένα.
Τι να γραφτεί αυτή την ώρα σε λευκή σελίδα;
Αφού ο πόλεμος δεν παύει
και οι νεκροί δε θα γυρίσουν πίσω,
η ηχηρότερη αντιπολεμική στροφή
ισοδυναμεί με ξόρκι.
«Ο πόλεμος θα σταματήσει
όταν εκπληρωθούν όλοι μας οι στόχοι»,
δήλωσε ο Ηγήτωρ της Ρωσίας
με φόντο τις περιστρεφόμενες
μυλόπετρες της Ιστορίας.
Ένα σεντόνι κατάλευκο απλώνω
πάνω στα θύματα της αδικίας.
Μνημεία ας υψωθούν σε κάθε χώρα
για να τιμήσει η Ευρώπη τους νεκρούς της.
Ψηλά για να χωρέσουν πλήθος ονομάτων.
Των Ουκρανών, που οδεύοντας
προς το εκούσιον πάθος,
θυσιάζονται για τη μυριάκριβη ελευθερία.
